Page 5 - 17
P. 5
پل دیویدسون م یگوید :من از رویکرد تغییر سیستم دفاع م یکنم که استفاده مجدد و پ رکردن برای محافظت برابر محصول از پلاستی کهای سنتی ارائه دهند یا خیر .چالش دوم به پایان
مجدد را ب هعنوان اولوی تها در نظر م یگیرد ،و همچنین فرص تهایی را برای کرب نزدایی تولید عمر مربوط م یشود :اکثر سیست مهای بازیافت هنوز برای مواد کمپوس تپذیر تنظیم نشدهاند،
پلیمر ،بدون توجه به نوع پلیمر ،بررسی م یکند .و درنهایت ،باید تکرار کنیم که هرگز یک مورد بنابراین اگر این نوع مواد در جریان بازیافت قرار گیرند ،نگران یهایی در مورد احتمال آلودگی یا
ساده وجود ندارد که یک ماده «خوب» و دیگری «بد» باشد .پلاستی کهای مبتنی بر فسیل
همچنان جایگاه خود را خواهند داشت تا زمان یکه پلیمرهای زیستی با خواص حفاظتی مشابه عملکرد مواد زیست تخری بپذیر در کمپوس تسازی صنعتی آن وجود دارد.
در مقیاس وسیع توسعه یابند .همیشه باید در نظر داشته باشیم که بزرگترین نگرانی مردم و
محی طزیست هدررفتن منابع است .ما باید به وظیفه کاهش تأثیر کربن پلاستیک ب هعنوان یک بازاندیشیپلیمرهاب همعنایتغییرسیستماست
عمل متعاد لکننده مداوم ،فاکتورگیری در تأثیر موادخام ،تولید ،بررسی مداوم زیرساخ تهای ما برای مدت طولانی از همان نوع پلیمرها استفاده کردهایم که تمام زیرساخ تهای ما-
منب عیابی ،تولید و بازیافت -برای آنها ساخته و بهینه شده است .خروج از این واقعیت بازار
بازیافت و موارد دیگر فکر کنیم .این یک تکامل است ،نه یک نقشه راه با یک مقصد روشن. قطعادربلندمدتامکا نپذیراست،امااینب همعنایتغییرکلزنجیرهارزشدرسطحسیستمی
منبعhttps://packagingeurope-com:
است.
5